Het Internet is één groot netwerk, waar miljoenen computers met elkaar verbonden zijn. in theorie kan dus elke computer met een andere “spreken”, ongeacht of dat een laptop, gaming computer, smartphone of grote bedrijfscomputer is.
“Computer” is een ruim begrip geworden. Tegenwoordig kan je de slimme TV’s (smart TV) en slimme huizen er ook bij rekenen. Want wie wil er nu niet vanop afstand een warm bad laten lopen wanneer je net van huis vertrekt.
Elk toestal die verbonden is met het internet, is in feite gelijkwaardig. Elk toestel, smartphone, laptop, smart-TV smart je-noemt-het-maar…. krijgen allemaal een uniek adres en kunnen in principe allemaal met elkaar communiceren.
Als je gegevens wil delen op het internet, moet je die gegevens uiteraard op een toestal plaatsen, dat verbonden is met het internet. Als we spreken over “gegevens delen”, dan is het meest logische uiteraard website.
Je zou dus in principe een website kunnen beschikbaar stellen op jouw laptop of smartphone. Heel praktisch is dit uiteraard niet, want dat betekent dat jouw toestel permanent en altijd zou moeten verbonden zijn met het internet.
Toegegeven, we zijn altijd maar meer en meer verbonden met het internet. Maar toen de bouwstenen van het internet gelegd werden, vooral in de jaren 90, was dit absoluut niet het geval. Maar zelfs nu, kan je jij garanderen dat jouw toestel altijd verbonden is?
Als de kuisvrouw komt stofzuigen, en haalt de stekker uit jouw laptop (n even later loopt de batterij plat…), dan zal de website niet meer bereikbaar zijn. En wat als je op het vliegtuig zit? Wat met stroomonderbrekingen? Niet optimaal dus…
Als je wil zorgen dat jouw website dus altijd bereikbaar is, wat toch meestal de bedoeling is, dan moet je een computer hebben die altijd aan staat en altijd verbonden is met het internet. Deze computers noemen we conceptueel servers.
Op zich is er dus niks speciaals aan server, behalve dat het een computer is dat altijd verbonden is met het internet en een bepaalde hoeveelheid aan gegevens kan delen. Zoals gezegd, is dit meestal een website. Deze server noemen we een webserver.
Maar er zijn er natuurlijk anderen. Een Mailserver zal een server zijn die… je raadt het… emails zal bewaren voor jou of ervoor zal zorgen dat je emails kunt sturen.
Een server waarop je bestanden kunt bewaren noemen we een fileserver of bestanden-server (File => bestand) Je kan MS Word, Excel, Powerpoint, foto’s, mp3, videosbestanden centraal bewaren op die server en deze delen. Deze wil je natuurlijk beveiligen, want het is niet de bedoeling dat iedereen die verbonden is met het internet (dus zowat de hele wereld) aan jouw bestanden mag prutsen.
Niet alle servers hoeven aan het internet te hangen. Als je op het werk een privé-netwerk hebt waar je confidentiële informatie bewaart, dan is dit nog altijd een server. Alleen is deze niet toegankelijk over het internet, maar alleen voor mensen werkende voor een bedrijf (in dit voorbeeld)
Vroeger stond er vaak een fileserver (=> grote en krachtige computer) in de bezemkast bij veel bedrijven. Maar dit is gelukkig aan het veranderen. Meer en meer kiezen bedrijven en mensen voor de Cloud: servers die ergens centraal beheert worden door grote bedrijven zoals Microsoft, Google, Telenet, KPN… Daar huur je per maand een “stuk server”. Je mag dus voor een afgesproken bedrag per maand, een zekere hoeveelheid gegevens op die “cloud servers” plaatsen. Deze zijn uiteraard beveiligd zodat enkel jij, je collega’s, of wie je ook op voorhand hebt gekozen, er toegang tot hebben.
Maar onthoud dus:
Een server is een computer die altijd met het internet verbonden is en gegevens deelt met een zeker publiek. Dit kan voor heel de wereld zij zijn, zoals de website van de bibliotheek, of voor een bepaalde groep van mensen, zoals de fileserver voor het bedrijf waar je werkt.
De server zal ook krachtig genoeg zijn zodat die snel genoeg is om iedereen zo snel mogelijk de website te laten zien. En iedereen zaagt dan nog altijd dat het te traag is, niet?
